Kobiety czynu i RÓŻE

Maria Skłodowska-Curie, Karen Blixen, Gertrude Jekyll, Julia Child – kobiety czynu, które nie bały się pracować i realizować swoje pragnienia. W każdej dziedzinie nowatorki. Trudno porównać chemię ogrodnictwo i gotowanie, ale już cechy charakteru, którymi odznaczały się te kobiety, czyli upór w dążeniu do celu, odwaga, kreatywność – można łączyć. Obecnie przebojowe kobiety muszą wykazać się podobnymi cechami jeśli chcą zrealizować swoje plany, jest im tylko łatwiej, gdyż zmieniły się stosunki społeczne, nauka jest dostępna dla kobiet, podobnie jak dostępne są zawody, które dawniej były zarezerwowane jedynie dla mężczyzn – trzeba tylko chcieć działać i zmieniać świat.

Maria Curie-Skłodowska

Maria Curie-Skłodowska (1867-1934) w wieku 15 lat ukończyła żeńskie gimnazjum w Warszawie, z doskonałymi wynikami w nauce, jednak w czasach jej młodości, kobiety nie były w Polsce przyjmowane na wyższe uczelnie i nie mogła kontynuować nauki. W 1891 r. wyjechała do Paryża, gdzie zapisała się na Sorbonę, na wydział nauk przyrodniczo-matematycznych, który ukończyła z bardzo dobrymi wynikami. W 1894r. poślubiła francuskiego fizyka Piotra Curie, z którym podzielała pasje naukowe. W 1898 roku małżonkowie Curie odkryli wspólnie nowe pierwiastki – polon i rad. W 1903 roku za prace nad pierwiastkami promieniotwórczymi Maria i Piotr Curie wspólnie z francuskim fizykiem Henri Becquerelem otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Drugiego Nobla Skłodowska otrzymała w 1911 roku z chemii, za prace nad promieniotwórczością i odkrycie nowych pierwiastków radioaktywnych – radu i polonu (Piotr Curie zmarł w 1906 roku). Była pierwszą kobietą profesorem na paryskiej Sorbonie.
Pierwsza córka tej pary Irène, w 1935 roku, wspólnie z mężem Frederickiem Joliot-Curie, otrzymała Nagrodę Nobla za odkrycie zjawiska sztucznej promieniotwórczości.

Maria Skłodowska-Curie, fot. www.wikipedia.org
‘Maria Curie’, fot. Aneta Paszkowiak
‘Maria Curie’, fot. Aneta Paszkowiak
‘Maria Curie’, fot. Ewa Jarmulak
‘Maria Curie’, fot. Ewa Jarmulak
‘Maria Curie’, fot. Ewa Jarmulak
‘Maria Curie’, fot. Aneta Paszkowiak

‘Marie Curie’ – odmianę tę stworzył w 1997r. Alain Meilland, francuski hodowca róż i nazwał na cześć noblistki ‘Marie Curie’. To floribunda osiągająca wys. do 90 cm, o pięknym, zmiennym w zależności od warunków pogodowych, kolorze kwiatów morelowo-różowo-białym, pachnących goździkami, które pięknie się prezentują na tle ciemno-zielonych liści. Kwitnie od czerwca do października. Nadaje się na rabaty i do donic. Ta odmiana jest znana w Polsce, ale istnieją jeszcze inne róże o nazwie ‘Marie Curie’. Jedną z nich jest ‘Marie Curie IYC 2011′, pnąca, klimber, hodowca Takashi Kawai, przed 2011r., dużych białych kwiatach.

różą ‘Marie Curie IYC 2011’, źródło www.HelpMeFind
Karen Blixen

Karen Blixen (1885-1962), duńska pisarka, znana ze wspomnień o swoim życiu  w Kenii wydanych pod tytułem „Pożegnanie z Afryką” na podstawie, których Sidney Pollock nakręcił film nagrodzony 7 Oskarami z Meryl Steep i Robertem Redfordem w rolach głównych. Karen, która ukończyła kopenhaską Akademię Sztuk Pięknych i interesowała się literaturą, w 1914 r. wyszła za mąż za swojego kuzyna, szwedzkiego barona Brora von Blixen-Finecke, z którym wyruszyła do Kenii, gdzie zakupili farmę położoną u stóp wzgórz Ngog i zaczęli uprawiać kawę. W tym czasie Afryka stała się modna, jako miejsce, gdzie można się szybko wzbogacić. Spędziła w Kenii 17 lat, które bardzo ceniła. Stosunki z mężem nie układały się najlepiej i małżeństwo w 1925r. zakończyło się rozwodem. Po powrocie do Danii zajęła się pisarstwem i m. in. w 1937 r. wydała „Pożegnanie z Afryką”. Publikowała pod pseudonimem Isak Dinesen.

Karen_Blixen, źródło www.wikipedia.org
‘Karen Blixen’, fot. Jacek Kondratowicz
‘Karen Blixen’, fot. Jacek Kondratowicz
‘Karen Blixen’, fot. Jacek Kondratowicz

‘Karen Blixen’, róża wielkokwiatowa z duńskiej szkółki Poulsen, biały mieszaniec herbatni. W pąku przebija nieco koloru kremowego, ale w fazie rozkwitu róża jest czysto biała. Krzew dorasta do 1 m, a kwiaty mają średnicę ok. 10 cm.

Gertrude Jekyll

Gertrude Jekyll (1848-1932), ogrodniczka, artystka, rzemieślnik – współpracowała z architektem Edwinem Lutyensem, a ich pierwszym wspólnym dziełem był dom i ogród Gertrude w  Munstead Wood. Jekyll stworzyła ponad 400 ogrodów, jest autorką licznych artykułów i książek na temat sztuki ogrodowej. Reprezentowała nurt Arts and Craft – ruch artystyczny, zrzeszający malarzy, rzeźbiarzy, architektów i rzemieślników w myśl tworzenia sztuki użytkowej, służącej całemu społeczeństwu, odpowiedź twórców na rewolucję przemysłową i wzornictwo charakterystyczne dla masowej produkcji.  Ruch zapoczątkowany przez Williama Morrisa, zainspirowanego ideami Johna Ruskina, proponował tradycyjne rękodzieło, idealizował prostotę wiejskiego życia i zbliżenie człowieka do natury. Powstawały funkcjonalne i piękne przedmioty codziennego użytku, wykonane tradycyjnymi metodami rzemieślniczymi. Jednocześnie z krytyką przedmiotów masowej produkcji pojawiła się krytyka ogrodów wiktoriańskich, z jego napuszona sztucznością, propagując ogród naturalistyczny.
Od dzieciństwa mieszkała w domu poza miastem, pośród jezior i lasów sosnowych, gdzie nauczyła się cenić naturalny krajobraz, wiejskie rośliny w ich naturalnym otoczeniu. Studiowała w Londynie malarstwo, rysunek, ale swych sił próbowała także w innych artystycznych dziedzinach. Ze względu na słaby wzrok nie została malarką i zajęła się projektowaniem ogrodów. Koło swego domu Munstead Wood założyła szkółkę roślin ozdobnych, w której hodowała nowe odmiany kwiatów, zwłaszcza róż i ulubionych pierwiosnków. Otrzymała liczne nagrody i medale za uprawę roślin. Preferowała ogrody pełne bylin i kwiatów, malownicze i tajemnicze. Jekyll uwielbiała różane bramy, pnącza porastające nietynkowane, ceglane ściany. Jej ulubione rośliny to np. bergenie, wiciokrzewy, lawenda, malwy i ostróżki oraz pnące róże.

William Nicholson, portret Gertrude Jekyll, źródło www.commons.wikimedia.org
‘Gertrude Jekyll’, fot. Szkółka Róż Rosarium
‘Gertrude Jekyll’, fot. Szkółka Róż Rosarium
‘Gertrude Jekyll’, fot. Szkółka Róż Rosarium

Gertrude Jekyll’, róża angielska hodowli Davida Austina z 1986 roku. Rozpoczyna kwitnienie dość wcześnie, a z niewielkich pąków rozwijają się zaskakująco duże kwiaty, o cudownym, odurzającym zapachu starych róż. Mają barwę czysto różową i rozetową budową przypominają odmiany historyczne. Drugie kwitnienie jest mniej spektakularne, dlatego różę tą warto prowadzić przy podporze, przyginając pędy poziomo. Tworzy wtedy krótkopędy zakończone licznymi pąkami, natomiast na wyprostowanych, długich gałęziach kwitnienie jest raczej skąpe. Może osiągać wysokość do 2,5m.

Julia Child

Julia Child (1912-2004) amerykańska kucharka, autorka książek kucharskich i popularnych programów telewizyjnych o gotowaniu, które prowadziła od 1963r. W Paryżu, jako pierwsza kobieta, ukończyła prestiżową szkołę kucharską  Le Cordon Bleu. W 1961 roku ukazała się jej ponad 700-stronicowa książka kucharska z przepisami na francuskie dania Mastering the Art of French Cooking, napisana wraz z Simone Beck i Louisette Betholle. W 2002r. pisarka Julie Powell rozpoczęła projekt polegający na wykonaniu przez nią w ciągu roku wszystkich dań wg przepisów zawartych w książce Julii Child. Na podstawie tej akcji powstał film „Julia i Julia. Rok niebezpiecznego gotowania” z Meryl Streep w roli głównej.

Julia Child, źródło www.wikipedia.org
‘Anisade’, synonim ‘Julia Child’, fot. Szkółka Róż Rosarium
‘Anisade’, synonim ‘Julia Child’, fot. Szkółka Róż Rosarium
‘Anisade’, synonim ‘Julia Child’, fot. Szkółka Róż Rosarium

‘Julia Child’, synonim ‘Absolutely Fabulous’,  ‘Anisade’ – pod tą ostatnią nazwą znana jest na rynku polskim. Odmiana wyhodowana przez Toma Carrutha (USA) w 2004 roku, a wprowadzona na rynek przez Weeks Roses w 2006 roku. Jest to niewielka róża rabatowa osiągająca wysokość do 80 cm,  o kulistych, dużych kwiatach, budową i kształtem przypominających stare odmiany. Kwiaty barwy mocno żółtej, pachnące słodkawo, z nutą anyżu i lukrecji. Liście zdrowe, przebarwiające się na bordowo. Obficie i długo kwitnie, aż do pierwszych mrozów. Nadaje się do nasadzeń w donicach.

opracowała Renata Krochmal, PTR

Spodobał Ci się ten artykuł?

Udostępnij na Facebook
Udostępnij na Twitter