Różanka jest częścią Plant miejskich i zajmuje jego wschodnią część. W 1925 roku, tereny XVIII-wiecznych ogrodów i zwierzyńców pałacowych hetmana Jana Klemensa Branickiego, przeznaczono pod park miejski. Nasilenie prac w parku nastąpiło w latach 1930-38, gdy wojewodą został Marian Zyndram-Kościałowski. Autorem projektu był inż. Stanisław Grall , od 1934 r. kierownik Plantacji Miejskich – czytaj więcej.
W czasie II wojny światowej park został nieznacznie zniszczony. Po wojnie teren uporządkowano. Dziś na powierzchni 9 ha rośnie ok. 90 gatunków odmian drzew i krzewów, w większości posadzonych w latach 30-tych.
W centrum parku, pod schodami prowadzącymi na górny poziom, umieszczono szeroką promenadę i duży basen z fontanną – to Aleja Zakochanych. Wzdłuż poustawiano liczne ławki, które zachęcają do odpoczynku.
Niedaleko znajduje się staw naturalny zamieszkały przez liczne ryby i kaczki.
Po drugiej stronie zobaczymy Różankę, o regularnym układzie, której centralną częścią jest prostokątny, betonowy staw, przy którym ustawiono rzeźbę “Praczki” autorstwa Stanisława Horno-Popławskiego – obecnie najbardziej charakterystyczny punkt Różanki.
widok na oś Różanki od strony rzeźby “Praczki”.
Opracowanie Renata Krochmal
