Mączniak rzekomy– Peronospora sparsa Berk
Czynnik sprawczy
Organizmy grzybopodobne, Peronospora sparsa Berk.
Występowanie i objawy chorobowe
Patogen pojawia się najczęściej wiosną lub pod koniec lata przy stosunkowo wysokiej wilgotności powietrza i temperaturze około 18°C. Szczególnie groźny jest dla najmłodszych pędów i liści, gdzie może powodować silną deformację liści i zahamowanie wzrostu roślin.
Liście. Na najmłodszych liściach pojawiają się jasnożółte, nieregularne, wydłużone plamy często ograniczone nerwami. Z czasem plamy czerwienieją a na spodniej stronie liści w miejscu plam pojawia się delikatny nalot zarodnikowania. Porażone liście ulegają deformacji i opadają.
Pędy. Na pędach widoczne są czerwone plamy różnej wielkości. Niekiedy tkanki roślinne w obrębie plam podłużnie pękają. Na powierzchni plam może być widoczny delikatny nalot zarodnikowania.
Kwiaty. Chore pąki kwiatowe nie osiągają normalnych rozmiarów. Ich zewnętrzne płatki są zdeformowane i pokryte delikatnym nalotem.
Z czym można pomylić?
Objawy choroby mogą być mylone z czarną plamistością. Jednak w przypadku mączniaka rzekomego w miejscu plam na dolnej stronie liści widoczny jest delikatny nalot trzonków i zarodnikowania patogena.
Warunki rozwoju choroby
- Patogen najlepiej rozwija się przy wilgotności powietrza 100% w ciągu 10 godzin/dobę i w temperaturze 18°C.
- Niska wilgotność powietrza i stosunkowo wysoka temperatura ograniczają jego rozwój.
- Zachwaszczenie plantacji sprzyja wzrostowi wilgotności powietrza wokół roślin, a tym samym nasileniu objawów chorobowych. Podobnie częste zwilżanie liści w czasie podlewania roślin lub opadów deszczu przyczyniają się do nasilenia objawów.
- Zarodniki patogena rozprzestrzeniają się wraz z prądami powietrza.
- Rozwojowi patogena w okresie wegetacji sprzyjają, rosa która pojawia się w drugiej połowie sierpnia oraz częste zwilżanie roślin w czasie podlewania.
Terminy lustracji i zabiegów ochronnych
Obserwacje nasilenia objawów należy prowadzić systematycznie, co 3–4 dni wiosną i jesienią, a w okresie lata, co 7–10 dni.
Podczas lustracji przechodząc między zagonami należy zwrócić uwagę na wygląd najmłodszych liści i pędów. W pierwszej kolejności należy przeglądać rośliny odmian bardzo podatnych i podatnych.
Do ochrony plantacji należy przystąpić po stwierdzeniu pierwszych objawów chorobowych, gdy 1–3% krzewów wykazuje objawy.
W celu ograniczenia choroby zaleca się kilkakrotne, przemienne, opryskiwanie roślin, w odstępach, co 7–10 dni fungicydami z grup chemicznych: fenyloamid, fosfonatów, hydroksyamid, karbaminianów. Fungicydy można stosować przemiennie ze stymulatorami wzrostu roślin, nawozami dolistnymi ograniczającymi rozwój objawów chorobowych.
Inne działania ograniczające występowanie choroby:
- Wycinać i palić silnie porażone pędy.
- Usuwać i niszczyć opadłe liście.
- Wiosenne, przed rozpoczęciem wegetacji, niskie cięcie krzewów ogranicza źródło patogena.
- W czasie podlewania roślin strumień wody kierować bezpośrednio do podłoża
Dobór odmian
- Odmiany mało podatne: ‘Chopin’, ‘Chicago Peace’, ‘Landora’, ‘Peace’, ‘Aloha’, ‘Motrea’
- Odmiany podatne: ‘Carina’, ‘Corso’, ‘Sky Violet’, ‘Lavaglut, ‘Kutno’.
Tekst jest fragmentem opracowania “PORADNIK SYGNALIZATORA OCHRONY RÓŻY GRUNTOWEJ”, Skierniewice 2017
opracowanie zbiorowe pod redakcją dr hab. Grażyny Soiki, prof. Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach
Autorzy:
dr hab. Grażyna Soika, prof. IO
prof. dr hab. Adam Wojdyła
dr Jacek Nowak
dr Hanna Berniak
Opracowanie przygotowano w ramach Programu Wieloletniego 2015-2020 „Działania na rzecz poprawy konkurencyjności i innowacyjności sektora ogrodniczego z uwzględnieniem jakości i bezpieczeństwa żywności oraz ochrony środowiska naturalnego”, finansowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Zadanie 2.1 Aktualizacja i opracowanie metodyk integrowanej ochrony roślin i Integrowanej Produkcji Roślin oraz analiza zagrożenia fitosanitarnego ze strony organizmów szkodliwych dla roślin.
Poprawna diagnoza chorób oraz identyfikacja szkodników mają decydujące znaczenie w zastosowaniu odpowiedniego programu ochrony róż, umożliwiającego minimalizację szkód i uzyskanie plonu wysokiej jakości. Metoda chemiczna jest tu najważniejsza i stanowi podstawę tego opracowania. O jej skuteczności decydują m.in. termin i technika wykonania zabiegu oraz dobór środka ochrony roślin. Elementem wspomagającym jest monitoring zagrożenia oparty na regularnej lustracji krzewów róż i ich najbliższego otoczenia. Bardzo pomocne w określaniu obecności szkodników są np. pułapki z atraktantem płciowym, pułapki świetlne, barwne tablice lepowe, lupy w zależności od monitorowanego gatunku szkodnika.
Czytaj całość – TUTAJ
Czytaj inne Poradniki – TUTAJ
PTR
