Róże białe (Rosa alba) – najpopularniejsze odmiany

‘Amelia’ (Vibert, 1823) Wyjątkowo piękna odmiana o dużych, różowych, półpełnych, mocno pachnących kwiatach z wyraźnym, żółtym środkiem pylników, dorastająca do 120–200 cm wysokości. Krzew ma wzniosły pokrój i jasnozielone liście

fot. Ewa Jarmulak

‘Belle Amour’

Odmiana o zagadkowym pochodzeniu, znaleziona przez Nancy Lindsay przed 1940 r. w ogrodzie przyklasztornym w Elbeuf w Normandii. Prawdopodobnie jest mieszańcem róży alba oraz damasceńskiej i czasem przypisywana do tej drugiej grupy. Kwiaty są dość duże, o bardzo rzadkiej wśród alb barwie łososiowo-różowej, półpełne, z trzema okółkami płatków i wyraźnym środkiem żółtych pylników. Do listy zalet tej odmiany trzeba dodać wspaniały zapach mirry, ten sam, który występuje np. u róż ‘Belle Isis’ i ‘Ayrshire Splendens’. Na gęsto ulistnionych pędach zawiązują się liczne kuliste owoce szupinkowe, przypominające owoce Rosa gallica. Natomiast liście są już w typie alba. Krzew dorasta do 150cm.

fot. Piotr Marciszuk

‘Céleste’

Synonimy: ‘Celestial’, Rosa´damascena‘Aurora’. Odmiana była znana już przed 1759r. Łacińskie słowo celestial (i pochodzące od niego francuskie céleste) oznacza „niebiański” i wydaje się idealnie dobranym imieniem dla tej róży. Jej pięknie pachnące, jasnoróżowe i półpełne kwiaty odznaczają się wyjątkową urodą. A jesienią i zimą krzew zdobią czerwone owoce. Pędy o szarozielonych liściach dorastają do ok. 200cm. Jest to odmiana zupełnie bezproblemowa i znosząca trudne warunki siedliskowe.

 

fot. Ewa Jarmulak

‘Félicité Parmentier’

‘Félicité Parmentier’ (Parmentier, 1836) – tworzy delikatny i uroczy krzew, który zmieści się nawet w małym ogrodzie, gdyż jego wzrost nie przekracza 100 cm. Płatki tej róży są dwubarwne, z ciemnoróżową wewnętrzną stroną i jaśniejszym rewersem. Uroku dodaje piękny zapach. Dla uporządkowania wzrostu wskazane będzie regularne cięcie po kwitnieniu.

‘Hurdalsrosen’

Synonimy: ‘Hurdalsrosa’, ‘Giessenrose’. Przypuszcza się, że jest mieszańcem Rosa alba i Rosa villosa. Jej pachnące, różowe, półpełne kwiaty kontrastują ze srebrzysto-zielonymi liśćmi. Pędy są niemal bezkolcowe i czerwono podbarwione. Rozkwita jako jedna z pierwszych róż, najczęściej w drugiej połowie maja. Ta odmiana występuje powszechnie w Norwegii i jest wyjątkowo odporna na mróz (znosi temperatury do –37C). Dorasta do 300cm wysokości. Można ją traktować jako różę pnącą i upinać na podporze. Będzie też idealna na żywopłoty lub tło dużych rabat. Owoce szupinkowe zdobią krzew jesienią i zimą.

fot. Ewa Jarmulak

‘Königin von Dänemark’

Niemiecka nazwa znaczy „królowa Danii” (Booth, 1816) i ma synonimy w kilku językach – m.in. angielskim: ‘Queen of Denmark’, duńskim: ‘Dronningen af Danmark’, czy francuskim: ‘Reine de Danemark’. Istnieje też nazwa ‘Naissance de Venus’ (“narodziny Wenus”). Wyjątkowy mieszaniec R. alba, uważany za jedną z najpiękniejszych odmian w tej grupie i wśród róż historycznych w ogóle. Jest siewką odmiany ‘Great Maiden’s Blush’. Kwiaty są ćwierć rozetowe, różowe, bardzo pełne i mocno pachnące. Tworzy krzew wysokości 150cm, o zdrowych, srebrzysto-zielonych, dekoracyjnych liściach. O jej wyjątkowości świadczy wyróżnienie  Award of Garden Merit, przyznawane przez Royal Horticultural Society (Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze).

fot. Ewa Jarmulak

‘Madame Plantier’(Plantier, 1835)

‘Madame Plantier’ (Plantier, 1835), nazwa synonimiczna: ‘The Bride’s Rose’ („róża panny młodej”). Pochodzenie tej odmiany nie jest do końca znane. Niektórzy badacze róż historycznych uważają ją za mieszańca Rosa x alba i Rosa moschata. Inni sugerują dodatek genów róż chińskich lub Noisette. Jest to przepiękna odmiana o bardzo pełnych, mocno pachnących białych kwiatach zebranych w bukiety. Bardzo charakterystyczne są jej intensywnie zaróżowione pąki. Pędy są gładkie, niemal bez kolców. Krzew rośnie silnie do wysokości ok. 200–300 cm. Mimo swych rozmiarów sprawia wrażenie lekkości z uwagi na miękkie, przewieszające się pędy i biel kwiatów. Kwitnie bardzo obficie i długo, około 4 tygodni. Może rosnąć w półcieniu i na słabszych glebach. Odznacza się znakomitą mrozoodpornością. Nadaje się do wykorzystania jako duży krzew parkowy lub pnący, stworzy też piękny żywopłot. Podobna do niej odmiana to ‘Madame Legras de St. Germain’.

fot. Ewa Jarmulak

‘Pompon Blanc Parfait’ (Verdier, 1876)

‘Pompon Blanc Parfait’ (Verdier, 1876) – piękna róża o pachnących, średniej wielkości, pełnych, pomponowych kwiatach w odcieniu perłowego różu. Krzew jest wzniesiony, bardziej zwarty i o sztywniejszych pędach niż u typowych alb. Dorasta do 100–150cm. Kwitnienie tej odmiany trwa też nieco dłużej niż innych odmian w tej grupie.
Inne, współcześnie zachowane ciekawe mieszańce Rosa x alba: ‘Blanche de Belgique’ (Vibert, 1817), ‘Blush Hip’ (przed 1840), ‘Chloris’ (przed 1823), ‘Jeanne d’Arc’ (Vibert, 1818), ‘Princesse de Lamballe’ (przed 1850).

fot. Ewa Jarmulak

Ewa Jarmulak

Prowadzi stronę o różach rozarium.org oraz sprzedaż wysyłkową róż https://rozarium.eu/ , gdzie można kupić wiele z opisanych wyżej odmian róż.

Spodobał Ci się ten artykuł?

Udostępnij na Facebook
Udostępnij na Twitter